(DLACZEGO) TANGO ARGENTYŃSKIE JEST UNIKALNE

Tango argentyńskie i tango międzynarodowe, choć oba piękne, są niezwykle różne, a podobne nazwy nie mają żadnego odzwierciedlenia w ich wspólnych cechach! Oto szczegóły.

Styl tańca i interakcja w parze

Tango argentyńskie jest improwizowane. Pozwala to na dużą swobodę i kreatywność w tańcu. Wynikająca stąd różnorodność możliwości tancerzy, spontaniczność i niepowtarzalność czynią je bardzo ekscytującym i wciągającym tańcem, którym niełatwo się znudzić.

1. 1. 1. 1. • W przeciwieństwie do argentyńskiego tanga, tango międzynarodowe jest tańcem bardziej choreograficznym, skanonizowanym, z bardzo ścisłymi zasadami dotyczącymi póz i ułożenia ciał tancerzy, ruchów, kroków i ich sekwencji oraz rozliczania rytmu.

Fizyczne połączenie tancerzy

W tangu argentyńskim klatki piersiowe tancerzy znajdują się bliżej siebie niż ich biodra, a kontakt dotykowy oraz prowadzenie następuje na poziomie torsów. Miękki kontakt ramion i dłoni zdecydowanie przypomina objęcie (i tak też jest nazywany). To bliskie połączenie może tworzyć pełne, i dość intymne doświadczenie taneczne. 

1. 1. 1. 1. • Inaczej jest w tangu międzynarodowym, gdzie partnerzy odchylają górne części ciała od siebie, utrzymując kontakt na wysokości bioder oraz za pomocą tzw. ramy (rąk).

Aspekty muzyczne i rytmiczne

Muzyka tanga argentyńskiego jest zazwyczaj bardzo melodyjna, romantyczna, nostalgiczna lub dramatyczna. Symbolicznym i ważnym instrumentem jest bandoneon (instrument nieco podobny do akordeonu lecz o unikalnych możliwościach, używany dziś niemal wyłącznie w tangu argentyńskim). Instrumentacja, a zwłaszcza - co bardzo charakterystyczne - brak instrumentów perkusyjnych, nadaje tangu argentyńskiemu unikalne brzmienie i klimat. 

Aspekty społeczne i kulturowe

Tango argentyńskie powstało z końcem XIX wieku w Montevideo i Buenos Aires. Jest on głęboko zakorzenione w kulturze i historii ówczesnej bogatej mieszanki kulturowej wynikającej z wielkiej imigracji do tych miast portowych z wielu krajów świata, co nadało mu mu bogaty i autentyczny charakter. Mimo wielokulturowego pochodzenia taniec ten jest często postrzegany jako odzwierciedlenie argentyńskiego ducha i tożsamości. Dziś tango argentyńskie jest tańczone pod niemal każdą szerokością i długością geograficzną, zaś jego popularność stale rośnie już od dziesiątków lat. Jest nie tylko tańcem, ale (a może i przede wszystkim) złożonym zjawiskiem kulturowym i społecznym. Tangueros i tangueras tworzą międzynarodową społeczność o To ono zostało uznane przez UNESCO za część światowego dziedzictwa kulturowego ludzkości.