Carlos di Sarli

Carlos di Sarli (1903-1960), pianista, kompozytor i dyrygent, w tangu zajmuje miejsce szczególne. Zaliczamy go dziś do Wielkiej Czwórki (Big 4) najlepszych twórców w historii tanga, a bez jego utworów nie obywa się dziś żadna milonga. 

Był znany ze swojego wyrafinowanego i eleganckiego stylu (nie tylko w muzyce, także i w osobistym zachowaniu). Jego interpretacje tanga wyróżniały się subtelną ekspresją, głębokością emocjonalną oraz wyszukaną techniką muzyczną. Hołdem dla elegancji jego muzyki (ale i dla stylu bycia) był nadany mu przydomek El Señor del Tango. Jego tanga są pełne jednocześnie emocji, wyrafinowania i głębi, ale jednocześnie zachowują pewien rodzaj rezerwy i elegancji. W jego muzyce czuć zarówno melancholię, jak i subtelny romantyzm. Płynność i śpiewność w unikalny sposób przeplata się z bardzo wyraźną, choć nie dominujacą rytmicznością.

Jego orkiestra, znana z wyjątkowej elegancji i klarowności brzmienia, szybko zdobyła popularność, a jej nagrania uderzają wręcz niewiarygodną perfekcją wykonania (a pamiętajmy, że były dokonywane wtedy na żywo). Di Sarli był znany z perfekcjonizmu. Czasami muzycy grali jedną kompozycję na próbach nawet sto razy! Perfekcjonizm był ważnym przyczynkiem do przyczynił się do stworzenia charakterystycznego, łatwo rozpoznawalnego stylu, który przeszedł do historii tanga.

Mimo sławy, di Sarli zachował pewien dystans do świata show-biznesu. Znamy go ze zdjęć w ciemnych okularach, wtedy rzadkich a dziś wyglądających zaskakująco nowocześnie. Nie była to jednak ekstrawagancka maniera, ale efekt utraty jednego oka w wypadku z bronią. Była to też jedna z przyczyn jego nieśmiałości i rzadkich publicznych występów. To jednak, oraz niechęć do udzielania wywiadów, tylko dodawało mu tajemniczości.

Dla wielu tancerzy i miłośników tanga, muzyka di Sarliego to nadal esencja tego, co w tangu najpiękniejsze – połączenie pasji, elegancji i głębokiej emocjonalności. Nie zestarzała się też w żadnym stopniu, ani muzycznie, ani formalnie.